klasyfikacji genetycznej
Encyklopedia PWN
geomorfologia
nauka o rzeźbie powierzchni Ziemi;
[gr. gḗ ‘ziemia’, morphḗ ‘kształt’, lógos ‘nauka’],
Indian języki, języki indiańskie,
języki rdzennej ludności Ameryki prekolumbijskiej, do których zalicza się ok. 1000 etnolektów (najniższych jednostek klasyfikacyjnych używanych w klasyfikacji genetycznej, a obejmujących gwary, dialekty, zespoły dialektów i języki), bardzo zróżnicowanych, sklasyfikowanych w ok. 150 rodzinach, najczęściej ze sobą nie spokrewnionych;
języki zaliczane do grupy indonezyjsko-oceanicznej, obecnie nie uznawane za jednostkę klasyfikacji genetycznej;
prokarionty, organizmy prokariotyczne,
biol. grupa jednokomórkowych organizmów niemających wyodrębnionego z cytoplazmy jądra komórkowego oraz organelli komórkowych typowych dla eukariontów, takich jak: mitochondria, chloroplasty, aparat Golgiego, retikulum endoplazmatyczne.
tureckie języki, języki turkijskie, języki turko-tatarskie,
rodzina językowa.
wg klasyfikacji FAO/UNESCO grupa gleb różnych typów genetycznych powstających w wyniku intensywnego wietrzenia, prowadzącego do całkowitego rozkładu nawet bardzo trwałych minerałów;
